Gepost op 6 januari 2015 om 20:21Nog geen commentaar
“Nee!”, ze schudt haar hoofd ontkennend heen en weer, “ik ben absoluut niet ambitieus!” Ze kijkt me aan van opzij, stellig en zelfverzekerd. Ik frons en vraag vertwijfeld: “echt niet?” Ik wandel naast een vrouw met een taakopvatting waarvoor, denk ik, menig werkgever zijn petje afneemt. Ze werkt met een aanstekelijk enthousiasme en neemt verantwoordelijkheid. Ook daar waar het niet zou hoeven. Volgt cursussen om de nieuwste kennis tot zich te nemen. Stelt zich flexibel op ten aanzien van werktijden en taken. Staat open voor feedback. Heeft humor, veel energie en zit in verschillende stuurgroepen. Kortom een ambitieuze vrouw, collega en werknemer. Dus ik ben verbaasd over haar ontkennende reactie.
Maar de laatste maanden is er wel wat veranderd. Ze is niet meer in haar goede doen. Ze voelt zich vaak moe en gaat soms zelfs met tegenzin naar haar werk. Op advies van haar leidinggevende is ze met mij in gesprek gegaan en loopt nu naast me in het Twickelse Bos. “Nee joh”, vervolgt ze, “ik heb recentelijk nog een leidinggevende functie, die me werd aangeboden, afgewezen. Verantwoordelijkheid nemen en krijgen vind ik fijn, maar ik ambieer absoluut geen management baan. Ik word al moe als ik eraan denk!” Ik knik. Ze hervat haar verhaal: ”nee ik ben echt niet ambitieus, ik wil rust, geen verantwoordelijkheid, laat mij mijn werk maar gewoon doen”, ze kijkt peinzend naar de lucht, “aan de andere kant vind ik wel overal wat van en bemoei ik me overal tegenaan…”
Ik vraag haar of ze twee kanten die ik hoor in haar verhaal in zichzelf herkent. Kanten die elk wat anders willen. De ene kant die afstand en rust wil. De kant die zegt: goed is goed genoeg, stop met vechten en laat verantwoordelijkheden daar waar ze horen.
En de andere kant die het werk juist beter en mooier wil maken. De kant die invloed wil uitoefenen. Die ambitieus is op inhoud en geniet van gedrevenheid.
Ze is even stil na mijn vraag en roept dan verontwaardigd: “Dáár ben ik nou zo moe van. Dat ik van alles wil, zo tegenstrijdig ben en het ook allemaal zó goed wil doen!” Vogels fladderen geschrokken uit de bomen. We volgen ze terwijl ze weg vliegen. Ze kijkt me glimlachend aan en verzucht: “man, wat word ik moe van mezelf’”.
Herken jij de momenten van wikken en wegen? Ervaar je ook wel eens dat je tegengestelde dingen doet of wenst? Of krijg je het heen en weer van jezelf? Kies voor coaching! Een goede coach helpt je bewuster een weloverwogen vervolgstap te zetten in je loopbaan. Jezelf op die manier serieus nemen. Dát. Lekker ambitieus.
Reageer!