Gepost op 1 september 2013 om 9:16
Het is ergens in november, 2009. In een lichte zaal met hoge ramen zitten 16 deelnemers en vier opleiders in een kring. Allemaal ervaren trainers en coaches. Een heel jaar lang hebben we diepgaand gewerkt en geleerd in het vak was ons zo lief is. Het is voorbij, we gaan straks afscheid nemen. Ik zie mezelf en anderen in gedachten bij de start van de opleiding binnen komen via de voordeur van het oude prachtige klooster. Wat was dàt spannend en wat zijn we nu vertrouwd met elkaar. Met spijt in mijn hart, want ik wil geen afscheid, luister ik naar de persoonlijke speech en ontvang mijn diploma, een roos en een kaart.
Die kaart van toen staat nu naast mijn beeldscherm. Op de voorkant van de kaart nodigen deuren en luiken in een dromerige zacht lila sfeer de kijker uit om binnen te komen. Het is een foto van een kunstwerk van La Tinta. Op de achterkant van de kaart staat een gedicht van Rumi. Hij leefde van 1202 tot 1273. Als ik het gedicht lees, denk ik met weemoed terug aan de zaal, het klooster, de collega-professionals en het jaar waarin ik kennis heb mogen maken met werkvormen die zo krachtig en plezierig werken. En wat ontstond er veel tussen de deelnemers onderling! Sommigen zijn bij me binnengekomen, anderen ben ik uit het oog verloren. Hoe zou het toch met iedereen zijn?
Elke keer ontroerd de kracht en mildheid van het gedicht uit de 13e eeuw mij. De wijze raad van Rumi probeer ik op te volgen en ik probeer anderen te verleiden om dit ook te doen. Ik geloof in de gastvrijheid en de brede grijns, want die brengen lucht en lichtheid in ons werk en ons leven. Ben benieuwd wat de zinnen met jou doen:
De herberg
Dit mens-zijn is een soort herberg
Elke ochtend weer nieuw bezoek
Een vreugde, een depressie, een benauwdheid
Een flits van inzicht komt
Als een onverwachte gast
Verwelkom ze; Ontvang ze allemaal gastvrij!
Zelfs als er een menigte verdriet binnenstormt
Die met geweld je hele huisraad kort en klein slaat
Behandel dan toch elke gast met eerbied
Misschien komt hij de boel ontruimen
Om plaats te maken voor extase…
De donkere gedachte, schaamte, het venijn,
Ontmoet ze bij de voordeur met een brede grijns,
En vraag ze om er bij te komen zitten.
Wees blij met iedereen die langskomt.
De hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd
Om jou als raadgever te dienen
Rumi (1202 – 1273)
Met dank aan Lex Mulder, Berry Collewijn, Rene Meijer en Judith Budde die mij hebben geïnspireerd o.a. met de methode Voice Dialogue in de opleiding ‘Trainer als regisseur’ 2009 www.hetbalkon.nl
Kunst in Het Balkon van www.la-tinta.nl
