Gepost op 17 augustus 2015 om 5:322 Commentaren
Wat een hype! Eindeloze rijen boeken, glossy tijdschriften, lezingen en cursussen over geluk komen voorbij. De hoeveelheid ‘geluksdruk’ die daardoor ontstaat vind ik niet prettig. Ik denk zelfs dat het mensen ongelukkig maakt. Het voelt als opdracht: ‘ben je niet gelukkig? Dat ben je niet gelukt!’
De laatste tijd hoor ik, gelukkig zou ik haast zeggen, ook andere geluiden. Geluiden die zich verzetten tegen de verheerlijking van geluk en positivisme. Want ook in geluk kun je overdrijven. En dan is sturen op balans nodig, vind je niet?
Ik geloof in geluk en ik geloof óók in de negatieve tegenhanger van geluk. Ik ontkom er niet aan: in mijn leven treft mij ook het ongeluk. Jij ontkomt er niet aan, ook al zou je liever willen van wel. Het is er, het bestaat en het is erkenning waard. In mijn privéleven gebeuren dingen die me ongelukkig maken. En als ik de TV aanzet zie ik afschuwelijk veel ongeluk. Onszelf dus alleen positief opstellen en streven naar geluk, werkt volgens mij niet. Het is een ontkenning van de werkelijkheid. Dus lijkt het mij wijs om te leren verdragen in plaats van je af te wenden. Kun je, hoe onverteerbaar soms ook, verdragen dat het geen geluk is wat je ervaart in je leven? Kun je dat wat er is, laten zijn? Ervaren wat er is, zonder te veranderen?
Eerder beschreef ik in één van mijn ‘werkwoorden’ de koorddanser ( ) De koorddanser blijft in balans met zijn stok. Zijn stok heeft twee kanten waarmee hij het evenwicht kan bewaren. Zou hij alleen in staat zijn om de positieve kant omhoog te houden, dan valt hij aan de kant van het ongeluk, de andere kant dus, van het draad. Ook de negatieve kant moet hij aandacht geven om op zijn draad te kunnen blijven staan. De kunst in het leven is op twee benen te staan of liever nog: te lopen. Dan kom je vooruit en blijf je niet hangen in de dwingende behoefte aan en de zoektocht naar geluk.
Foto via Twitter, gedicht van Merel Morre www.merelmorre.wordpress.com
Compleet waar en goed verwoord! Het is volgens mij zelfs nog wat erger: veel mensen zijn ervan overtuigd dat ze recht hebben op absoluut geluk, altijd en overal. Ze ervaren het als onrechtvaardig als hun dat geluk niet doorlopend ten deel valt.
Dank je wel PP voor je reactie en compliment. Ik herken je aanvulling jammer genoeg in sommige gevallen ook, misschien is het een direct gevolg van de periode van hoogconjunctuur die achter ons ligt?