Gepost op 12 november 2019 om 10:49Nog geen commentaar
Veters strikken
We doen het goed op complimenten. Kijk maar naar kinderen. Een kind wat wil leren fietsen wordt door de ouder stevig aangemoedigd om het nog eens te proberen. ‘Veters strikken’ wordt jubelend beloond met ‘Goed zo!’. En ziet papa er op de tekening uit als een Gorilla, iedereen roept ‘Oh wat mooi!’, om aan te moedigen. Zo fietsen we, strikken we en tekenen we in veiligheid door. Want we doen het goed op waarderen.
En jij? Doe jij het er goed op? En als je er nu over toch even over denkt: kijk dan gelijk ook eens hoe je ermee omgaat als je een compliment krijgt. Kun jij dat echt ontvangen?
De meesten van ons weren complimenten af met een opmerking als:
‘Tsja… dat is toch gewoon mijn werk?!’
of
‘ Dat is toch normaal? Het hoort bij mijn functie!’
Met de kwalitficaties ‘normaal’ en ‘gewoon’ laten we complimenten nauwelijks of niet echt bij ons binnen komen. We maken ze daardoor niet bijzonder, maar doen ze af met iets wat niet gewaardeerd hoeft te worden. Dat is jammer.
‘Ik kan het niet ontvangen, maar oh waar doe ik het er goed op, op waardering!’, zei laatst iemand in een kennismaking, toen ze vertelde hoe haar baas er zo zuinig mee was. We verwachten waardering van de anderen of nog het liefst van onze leidinggevende. maar hoeveel waarderen we zelf?
Wanneer we oprechte waardering krijgen, voelen we niet alleen de aanmoediging om verder te gaan, maar worden we ook gezien. En dat blijkt voor ons allemaal ongelofelijk belangrijk: ervaren dat we gezien worden in wie we zijn, dat we er mogen zijn en dat we in dat ‘unieke zijn’ van toegevoegde waarde zijn voor het werk wat we doen. Dat werkt in werk zeer vitaliserend.
Maar er is iets opmerkelijks! Om waardering echt te kunnen ontvangen, of dat nu van leidinggevenden, collega’s of medewerkers is, moeten we het eerst aan ons zelf geven. Dus we moeten starten met eerst onszelf te waarderen, daarna kunnen we pas geven of van een ander ontvangen. Gek is dat he? Maar het is wel waar: als we zelf geen bodempje zelfwaardering of zelfvertrouwen (wat daar uit voort komt) hebben, kunnen we niet ontvangen of geven.
En wat levert dan op in ons werk? Waarderen? Ik schreef het al: het eerste is vitaliteit. We worden er sterker, vitaler en gezonder van. En wat ook gaat gebeuren als mensen in werk meer aandacht gaan geven aan waardering, is dat er een ontwikkelcultuur ontstaat. We gaan groeien. Net als bij kinderen, die in veiligheid kunnen experimenteren en oefenen met fietsen, kunnen wij dat ook. Experimenteren in leren en groeien. Het werkt aanstekelijk. En als derde: als je waardering krijgt, geeft en oprecht kunt ontvangen, kun je ook makkelijker feedback geven. En als we dat gaan doen creëeren we samen een aanspreekcultuur. En daar leren we samen dan ook weer in.
Dus waarderen aandacht geven is goed voor:
* vitaliteit van mensen in hun werk
* stimuleert leren en ontwikkelen
* legt een basis voor een aanspreekcultuur (waarin feedback gegeven kan worden)
Zin in een dag met je team rond ‘waarderen kun je leren’?
Neem dan vrijblijvend contact met mij op: esther@glaswerkt.com
Reageer!