Gepost op 19 september 2017 om 18:44Nog geen commentaar
Ik heb vandaag een
alleslooptandersdangeplantofbedachtdag….
Vanmorgen begon ik aan een hectische dag. Veel verschillende afspraken op verschillende plaatsen. Ik had er zin in! En om 17 uur een feestje: de boekpresentatie van Ingrid.
Maar dat liep anders. Omdat mijn verschillende werkagenda’s niet samen ‘werkten’ had een lieve collega mij ingepland tot 18.30 uur. Te laat om nog naar Goor te rijden. Met pijn in het hart heb ik Ingrid verteld dat ik niet kan komen… ik moet werken. Jammer!
Zucht.
Rij ik vanmiddag van hot naar her, nog drie afspraken te gaan, zie ik vlak voor mijn volgende afspraak ineens de linkerachterband van mijn auto:
Plat!
Nee, dat kan niet! Niet nu!
Dat kan wel. Ook nu.
Drie keer diep ademhalen en besluiten: Okay, als het niet gaat zoals ik het wil, moet ik het maar willen zoals het gaat.
Nog een zucht.
Ik bel de garage: Kan ik vanmiddag komen? Is er vervangend vervoer?
Op de eerste vraag volgt: ‘Ja eind van de middag!’ en op de tweede volgt een vriendelijk ‘Sorry dat gaat helaas niet lukken’. Tja, snap ik: die band overvalt mij en ik hen.
Okay!
Afspraken afzeggen, omzetten in telefonische afspraken en nieuwe inplannen. Wat jammer en wat een geregel.
Zucht.
En nu zit ik hier, te wachten op het werk dat zij doen in de werkplaats. Wat moet ik in mijn leven zonder automonteur!
Nog een zucht.
Wat een rust hier!
Bovendien zit ik hier zomaar dit blogje te typen.
Helemaal anders!
Heb net ook de boeken bij Ingrid besteld!
Zou jij ook moeten doen, voor als het helemaal anders loopt…
Reageer!