Gepost op 29 maart 2017 om 11:35Nog geen commentaar
‘Hoe mooi zou het zijn?!’
Het idee laat me niet los. Gisteren hebben Monique en ik op nieuw genoten van de Canto Ostinato in een ligconcert. Dit keer in het Scheepvaartmuseum in Amsterdam. De Canto Ostinato is een pianoconcert gecomponeerd door Simeon te Holt. Dit ogenschijnlijk eenvoudige muziekstuk gecombineerd met het fenomeen ligconcert, bedacht door Jeroen van Veen, vinden wij met z’n tweetjes elke keer weer een inspirerende ervaring! Naar het theater gaan en je eigen matje, slaapzak en hoofdkussen installeren in de buurt van de vleugels voelde eerst heel gek en onwennig. Maar, echt…! Liggend luisteren naar Jeroen en Sandra van Veen, dàt is genieten! Wij rijden daarvoor met plezier naar het westen van Nederland. Echter deze zondag op de terugreis, the day after, balen we enorm. We staan stil. We rijden niet. File! En dat al een dik uur. ‘Hoe mooi zou het zijn Monique…!’, roep ik, ‘…een Canto in Twente!’ Het idee heeft me gegrepen en laat me niet meer los.
In haar boek ‘Zo simpel is het dus wel!’ beschrijft Linda Commandeur haar processen in het realiseren van haar dromen. De belemmeringen, weerstanden en verschillende kanten in haar die meewerken en tegenwerken in de weg van wens naar werkelijkheid. Jaren geleden inspireerde Marinus Knoope mij met zijn Creatiespiraal. Ook een simpel, maar ingenieus model dat me nieuwe inzichten gaf in mijn werk. Simpel is meestal ingenieus, vind ik. Mooi is dat.
Het idee liet me niet meer los. In gedachten in die file ‘bekeek’ ik verschillende plekken in Twente waar wij samen met anderen konden gaan liggen luisteren: Grote kerken, theaters, buitenplaatsen, alles passeerde de revue. Monique fantaseerde vrolijk mee. “En dan met Twentse pianisten!’ riep ze. En toen ineens in die wilde brainstorm viel de kapel van de Zwanenhof bij me binnen. Klein, intiem en sfeervol. Prachtig met die hemelsblauwe boog boven het altaar. Langzaam loste de file op en met dit heldere beeld reden we de IJssel over. Naar huis.
Thuis stapte ik in mijn stoute schoenen! Diane Wilt, operationeel manager van de Zwanenhof kende ik nauwelijks. Ik stuurde haar brutaal een berichtje en vertelde later bij de koffie over mijn droom: De Canto Ostinato live in de kapel en allemaal mensen die er liggend op hun matje van genieten. Wat een beeld! Diane zag het voor zich en werd nieuwsgierig. Ik stuurde haar filmpjes over de Canto Ostinato en de muziek op DVD. Zij omarmde daarna onmiddellijk mijn plan. Heerlijk! We gingen samen aan de slag. Netwerken! Enthousiast en onderzoekend, opzoek naar passende pianisten. Net als in de Creatiespiraal van Marinus. Stap voor stap. Ook kwamen er weerstanden, niet in ons zelf, nee wij geloofde het wel. Nee, van buiten. Er kwamen boze mails. Wij mogen het begrip ‘ligconcert’ niet gebruiken, dat is van de bedenker. Terecht! Naïef van ons, zo’n mooi idee is van iemand anders en wij hadden het – niet bewust – gekaapt! Dus hebben we nu een ‘Liggend Luister Concert’ samen met Bert Fransen van Oyfo en het pianoduo Stefan en Martijn Blaak gerealiseerd. In oktober wordt het werkelijkheid. Daar kan ik nu heerlijk over dromen. Zo simpel is dat dus wel.
Monique is er natuurlijk weer bij. En jij? Wat is jouw droom? Wat inspireert jou om ze tot realiteit te maken?
Oh ja… en wil je erbij komen liggen op je matje? Reserveer hier je ligplek:
Reserveren bij de Zwanenhof
En wil je een stukje van de documentaire kijken, hier vind je de link:
Canto Ostinato fragment documentaire
Reageer!